Leven in Balans

Afscheid nemen is soms zwaar, in iedergeval voor mij. Ik houd er niet van en roert mij vaak tot tranen. Het gevoel van verlies, het ervaren van de pijn die het doet is nooit leuk. Vaak komen de emoties boven waarvan je niet wist dat je ze had. Maar ook de mooie en lieve momenten komen bij afscheid nemen voorbij. Gevoel van samen iets hebben gedeeld, een mooie ervaring, een liefdevol gevoel, de hoogte- maar ook de dieptepunten die je samen hebt beleefd komen langs als in een film. De tranen van huilen en lachen.

Deze week begon voor mij in het teken van afscheid nemen van groep 4. Na een jaar lief en leed gedeeld te hebben met de groep heb ik besloten om op eigen benen te staan. Voor mij is het tijd voor nieuwe stappen, nieuwe paden, nieuwe ervaringen. Ik heb ontzettend veel geleerd in de afgelopen jaren en die ga ik nu verder uitbouwen, versterken, uitdiepen en vooral doen. Doen voor mezelf, voor mij, de allerbelangrijkste persoon in mijn leven, ik.

Ik heb hier mijn eigen vorm aan gegeven en in stilte en voor mezelf afscheid te nemen. Niet de kadootjes en de taart, nee, bewust, mijn keuze. Verbaasde gezichten. Ga je nu zomaar weg? Ja dat kan niet hoor!! Tuurlijk kan dat. Ik ga gewoon.

Eenmaal thuis gekomen heerlijk op de bank gezeten. Genieten. Een periode afgesloten. Voor mij een gevoel van geluk. Geluk dat ik groep 3 en 4 heb gehad. Geluk met de therapeuten die elke keer weer luisteren naar jou verhaal en keer op keer hun advies gaven. Je steunen in moeilijke tijden en blijven geloven in jou. Geluk dat ik een keuze heb en die zelf mag nemen. Geluk dat ik een fijn netwerk heb van vrienden, vriendinnen en van familie. Geluk met mijn huisje boompje beestje. Die vent komt nog wel op mijn pad.

Nu de balans weer opmaken. Opnieuw mijn leven inrichten, want ik heb zomaar een ochtend erbij gekregen. Leven in Balans is voor mij heel erg belangrijk en niet alleen voor mij, voor heel veel mensen. Balans in voeding, sport, vrije tijd, slapen. Deze week ga ik mij concentreren om mijn nieuwe Balans. En zoals dat gaat met vallen en opstaan. Maar nu kan ik weer zelfstandig opstaan en verder gaan. Ik mag mij gelukkig prijzen dat ik z'n basis heb. Niet dat de zon altijd zal schijnen, die donkere wolken zijn er ook, maar ik weet dat die zon weer komt. Niet altijd zal er een gevoel van geluk er zijn, maar door blijven doen komt dat gevoel weer terug.

Ik ga doen!!!