In de ban van de "aswolk"

Ze belt me op en zegt en vraagt tegelijkertijd "heb jij het grote nieuws al gehoord". Ja ik had het nieuws van 2 uur ook gehoord. Maar geen paniek, het gaat over schiphol en wij gaan vliegen vanuit Charleroi, Belgie. Daar is nog niets aan de hand. Wij gaan gewoon naar Mallorca. Ik zeg het maar gewoon stoer. Want dat was wat ik dacht.

Half maart hadden we al een mini vacantie geboekt. Samen even er tussen uit. Niks geen zorgen, verplichtingen. Gewoon een paar dagen ergens anders zijn met meiden onder elkaar. Ja, kan ook in Nederland, maar wij wilden ZON. Stand, zee en een Martini. Na de stress van een verlopen paspoort, verkeerde naam op de ticket is het eindelijk donderdag. Kids naar hun vader, honden ondergebracht en op naar Nieuwegein.
Laatste check van de koffer(die bleek te groot te zijn, heb ik weer) gaan we na de koffie op naar Belgie. Nog even tanken en dan gaan met die banaan.

Moeders, vaders, vriendinnen ze bellen allemaal. "Gaat het nog door?, het zal wel goed komen, jullie gaan niet weg hoor". Vol goede moed gaan wij naar onze eerste overnachting. Onderweg via de radio horen wij de berichten. Het ziet er steeds ongunstiger voor ons uit. Maar we houden de moed erin. We vliegen om 8 uur, moet lukken de aswolk voor te blijven.

Het hotel ligt naast het vliegveld. Wij in-checken, nee de berichten worden slechter. Tot 18.00 geen vluchten. Wat doen we? Wachten en slapen en morgen kijken of weer terug naar huis? We besluiten om te blijven en er maar het beste van hopen. Man lief had 2 flesjes rose in de tas gestopt, dus wij gingen ons wel vermaken.




De wekker gaat om half 7. Vriendin springt direct uit bed. Opstaan!!! We gaan naar Mallorca!!! Ik strompel mijn bed uit, aankleden, tas inpakken. Zijn we niets vergeten? Beneden uit de automaat een bakkie leut en we wachten op het busje die ons naar het vliegveld brengt. Binnen 5 minuten staan we in de vertrekhal.

De teleurstelling is groot. Er wordt niet gevlogen. Alle vluchten tot 1 uur zijn gecanceld. En nu? Eerst maar even informatie gaan vragen. Een nog grotere teleurstelling. Voor ons geen Mallorca meer. Geen zon, zee en strand, laat staan de Martini. Geen even weg van alles, geen alternatief die we meer kunnen bedenken. Er rest ons niets anders dan de auto te gaan halen en weer naar huis te gaan.

Natuurlijk is er voor ons geen man overboard. Veiligheid voor al die tienduizenden mensen die gestand zijn, gaat voor alles. Ook voor ons. We zijn weer veilig thuis en als Ryanair weer in de lucht is gaan we weer zoeken, bekijken, puzzelen naar een nieuwe mini vacantie, waar die ook heen mag gaan. Ik heb al wat leuke ideeën gehoord.

Vanavond aan de Martini en laten we het erop houden dat we weer een ervaring rijker zijn.