Wandelen

Vriendin komt langs. "Met je luie reet van de bank af", zegt ze. Ze heeft gelijk. Ik bivakeer al te lang op de bank, doe weinig, behalve het noodzakelijke. In en in moe, slaap veel maar uitgerust ben ik niet. Eet omdat het echt moet, maar niet van harte. Mijn gewicht bereikt een kritiek punt en dat kan ik er niet bij gebruiken.

Na de koffie de honden in de auto. Het is nog prachtig weer, beetje wind en een prima tijd om te lopen. Op ons gemakje kletsen we wat, kijken om ons heen naar de boten die langs varen en ze kan niet genoeg krijgen van de snelheid van de meiden die elkaar achterna zitten. We omzeilen de kuilen en de meiden die langs ons racen.

We zijn al bijna aan het einde van het rondje put wanneer we een jonge man tegenkomen met een rhodesian ridgeback. Een pracht exemplaar, zo ook de eigenaar. We kletsen wat over de soorten honden, hoe oud ze zijn, namen gaan over en weer. Hij vraagt of hij met ons op mag lopen. Natuurlijk, vinden wij helemaal niet erg.

Hij sjanst wat af, is grappig, adrem, leuk om te zien en prachtige ogen. Vriendin knipoogt. Ik weet wat ze bedoelt. Onuitgesproken. Anne rolt door een nieuwe koeienvlaai om ook een lekker luchtje op te doen. Gatver. Dat wordt voor mij het water in om haar enigzins toonbaar te maken. Hoe charmant is dat tegenover een potentiele vent. Vriendin en vent keuvelen wat en ik sta er te ver vanaf om te horen waar het over gaat. Onder het genot van een sigaretje babbelen we nog verder.

We zijn aan het einde van het 2de rondje gekomen en staan bij de auto's en ik trek de stoute schoenen aan. "Zin om een keertje een kopje koffie te doen?". "Ik heb je nummer al gekregen van je vriendin, dus ik laat wat van me horen" zegt hij. Oh, ook goed. Ik wacht het af. Vriendin en ik giebelen in de auto. Wat een toeval, leuke man, mooie hond en woont nog in Vianen ook. Gekker moet het niet worden.

En het wordt nog gekker. We zijn koud thuis of het eerste smsje komt binnen. Hij vond het geweldig, gezellig, spannend, ik was lief en aardig, maar hij moet nog even iets vertellen. Hij heeft een vriendin, houdt van stoute dingen, maar wil graag afspreken. Oeps!!

Inmiddels zijn we 5 smsjes verder. Hij wil contact houden, goedemorgen, lekker geslapen?, laten we gaan wandelen en koffie drinken en de xxxxxx zijn niet meer te tellen. Na het 3 smsje, stuur ik een smsje waarin ik heb gezegt dat hij helaas bezet is, stop ik met reageren.

Zo makkelijk is het in deze tijd om achter iemand aan te gaan. Honderden mannen doen het en vrouwen waarschijnlijk ook. Maar ik heb in mijn verleden genoeg van die onzin gehad en ben niet van plan om mij te laten gebruiken als eendags vlieg. Ik ben benieuwd hoe lang hij het gaat volhouden, maar bij mij geen poot aan de grond.

Ik ben weer een ervaring rijker, heb lol gehad, heerlijk gefantaseerd en ga over op de orde van de dag. Het toeval komt wel weer voorbij.