Ons Pientje

Onze kleine meid is een dame geworden. Onze stuiterbal weet niet wat haar overkomt. Wat menig hondenbezitter weet, wanneer ze van puber in een dame veranderd. Ze is loops. Niet te vroeg en niet te laat. Het is gewoon de natuur. Volgende week wordt ze een jaar, dus opletten maar, want voor je het weet is ze zwanger.

Maar we hadden een leuk evenement in de planning voor zondag. De Podenco ontmoetingsdag in Amersfoort. Altijd weer een geweldig festijn. Alle soorten windhonden uit alle hoeken van het land komen hier naar toe. Ik besluit om de gok te wagen dus ook wij zijn van de partij. Het beloofd een mooie dag te worden.

Wanneer we aankomen is het al aardig druk. Overal waar je kijkt zijn Greyhounds, Galgo's, Podenco's, Italiaanse windhondjes, een naakt hondje, grote honden maar ook hele kleintjes en natuurlijk zijn ook andere honden van de partij. Ons honden nichtje Merel is er vandaag ook bij. Mick heeft Anne, Sam Merel en ik Pien. Netjes verdeeld.

Overal zijn kraampjes van organisaties voor honden in nood in binnen en buitenland. Lootjes trekken voor een goed doel en altijd prijs, leuke hebben dingetjes zoals sierraden, tassen, dekjes voor de honden, riemen en halsbanden, lekkere hapjes voor de honden, glas in lood hangers van greyhounds. Er zijn ook honden die wachten op een lekker mandje in Nederland. Prachtige exemplaren en zo lief. Je wilt ze allemaal wel meenemen. Ook een schattig Galgo puppy, helemaal wit met een zwart oogje, die heerlijk ligt te slapen.

Op het omheinde veld kunnen de meiden los. Wat een geweld aan snelheid is er al te zien. Merel moet nog even aan de lijn blijven, maar strakjes mag ze ook los. Anne heeft het al vaker meegemaakt en sjokt wat rond, snuffelt bij andere in tassen op zoek naar lekkers. Ze houd ons goed in de gaten. Weg kan ze niet, de dames van de hekkendienst houden alles in de gaten. Voor Pien is het chaos. "Jeetje, wat moet ik nu doen?" lijken haar ogen te zeggen. Maar al snel loopt ze Anne achterna. Wij zakken lekker in het gras en genieten van al die honden. Pien komt ons regelmatig opzoeken om te kijken of ik niet weg ben. Stel je voor zeg, dat je het vrouwtje niet meer kan vinden. Al snel heeft ze in de gaten dat heel veel honden hard lopen en ze besluit ook om de gang erin te zetten. En ze gaat als een speer. Met 4 pootjes van de grond in een gestrekte lijn vliegt ze het veld over. Als ze achterna gezeten wordt komt ze dekking zoeken. Met haar tong op de grond schurkt ze tegen me aan. Ze geniet van alles en hup weg is ze weer. Voor Merel gaat het allemaal te snel en hobbelt lekker om ons heen en vermaakt zich met een bal.

Het is geweldig om te zien hoe alle honden genieten. Ze spelen, rennen, snuffelen en ja ook wordt er af en toe een flinke snauw gegeven. Baasjes die de honden aanzetten om te spelen, foto's maken, picknicken en praten met andere windhond liefhebbers. We drinken lekker wat in de kantine, kopen een mooie halsband voor Pien en een mooie deken en een fles rosé voor een goed doel. Anne zoekt voor 50 cent brokjes in een ballenbak. Pien jat een kluif uit een ton en Merel loopt vrolijk mee.

Na nog een rondje op het veld is het 3 uur en gaan we weer op huis aan. De kids willen nog blijven, maar het is mooi geweest voor vandaag. Wanneer we wegrijden hoor ik twee bonken achterin. Anne en Merel liggen languit. Pientje ligt op schoot bij Mick.

S'avonds is alles in ruste. Merel ronkt op de bank, Anne op de stoel en Pien op de rugleuning van de bank. Ze zijn helemaal stuk van deze geweldige dag. Ik heb genoten, oude bekende gezien en praatjes gemaakt. Ik heb opgelet en er is niets met Pien gebeurt. Op hoop van zegen. Over 2 weken is er weer een dag van Greyhounds in Nood in Amersfoort en ga daar zeker weer naartoe.



Kijk voor een impressie van deze dag op: www.spaansehonden.info/web/nl/meeting2010