Chalet Bruxelles

Afgelopen zaterdag zijn de mannen begonnen met de bouw van de Chalet. Een geweldig moment om de Praktijk Van Brussel in opbouw te zien groeien. Van tientallen losse planken en een beschrijving naar een volledige ruimte voor alles wat ik wil doen.

De mannen hebben er gelukkig verstand van. De basis moet goed zijn en daar gaat best veel tijd in zitten. Passen, meten en waterpas zetten. Ik sta al klaar met mijn handschoenen aan om te helpen, maar wordt vriendelijk verzocht om me bezig te houden met de catering. En ze hebben gelijk. Ze weten wat ze moeten doen en ik zou alleen maar in de weg lopen.

Alle planken worden gesorteerd en natuurlijk moet de onderste plank als eerste. Lego voor volwassenen zeggen ze al gekscherend. En zodra de eerste rand staat gaat het als een trein. Als ervaren chalet bouwers zie je de eerste contouren en ik roep: Koffie.


Al valt er af een toe wat regen het is voor de mannen heerlijk weer om te werken. Niet te warm en niet te koud. Inmiddels is de lunch geweest met broodjes kroket en frikandel, kaas, ham en veel melk.


Vriendin komt even langs om te kijken maar we besluiten om onze handen ook uit de mouwen te steken. De pallets waar de chalet mee is bezorgd zagen we in handzame stukken voor in de open haard.  Prima hout voor in de winter als aanmaakhout. Zo heb ik het gevoel ook iets nuttigs te doen. Inmiddels is het tegen 7 uur en gaan de mannen opruimen. Helaas is het nog niet klaar. De deuren, ramen, vloer en het dak staan nog op de planning. Soms moet ik even geduld hebben. Donderdag gaan de mannen weer verder. Ik ga alvast zorgen dat er genoeg koffie in huis is.

Groene vingers

De afgelopen twee jaar heb ik geen bloemen en planten in de tuin gehad. Een moestuin bak op wielen wel. Met radijs, sla, tomaat, wortelen en aardbei. Maar mooie bloemen of planten, nee. Eigenlijk wel jammer. Mijn tuin is redelijk groot en volledig bestraat met stoeptegels. Wel zo handig met een Anne als graafmachine, want die kan kuilen graven waarin ik volledig in kan verdwijnen. Dus uit praktisch oogpunt heel handig, maar wel saai.

Nu de Praktijk Van Brussel van droom naar werkelijkheid zijn vormen gaat aannemen, kijk ik met andere ogen naar de tuin.

De voorbereidingen voor de Praktijk zijn in volle gangen mijn huis is een opslagplaats geworden. De stoelen staan op de kamer van zoonlief. De tafels staan in de gang en de lampen op de keukentafel. De kasten in de schuur en het laminaat onder de keukentafel. Ik kan niet wachten om het in te richten.

Maar zover is het nog niet. Als het weer het toelaat gaat het zaterdag gebeuren. Vier krachtpatsers gaan de Praktijk bouwen. Zoonlief en ik verzorgen de catering.

Vandaag dan ook de planten in de potten gezet die we gisteren hebben gekocht. De zakken potgrond zijn eindelijk gebruikt. Die lagen al even in de tuin tot ik een juiste ingeving zou krijgen en verhuisden van de ene kant van de tuin naar de andere kant. Maar het begin is er van groen in de tuin. Mijn lievelingsplanten en mijn lievelingskleur. Misschien ga ik toch nog groene vingers krijgen.