Het Geluk Project

Het Geluk Project

maandag 13 september 2010

Romantica

Ik ben een hopeloze romantica. Ik wil op handen gedragen worden, behandeld worden als een prinses en aanbeden worden als een koningin. Nee, meer eisen heb ik niet, behalve een man die op zijn knieën mij ten huwelijk vraagt en een prachtige ring van titanium aan mijn vinger schuift. Geen diamanten of bling bling, maar oersterk en onverwoestbaar en de kleur is niet relevant.

Als locatie heeft hij een romantisch hotel uitgezocht en de bruidsuite geboekt, als voorschot op de huwelijksnacht. Bij aankomst staat de champagne al klaar in de koeler en in de badkamer, waar het bad reeds is gevuld met water met daarop drijvend rode rozeblaadjes en een tiental kaarsjes die branden en ik hoor een muziekje op de achtergrond om de sfeer helemaal compleet te maken. Prachtige zachte handdoeken liggen voor ons klaar in zachte tinten. De kamer is modern maar romantisch ingericht, precies waar ik van hou. We kleden ons langzaam uit. Ik hem, hij mij en wanneer we bij het laatste kledingstuk zijn kunnen we niet meer van elkaar afblijven. Zoenend, strelend, lieve woordjes prevelend stappen we samen in bad. Ik zit met mijn rug tegen hem aan en voel zijn borsthaar tegen mijn rug kriebelen. Hij kust liefdevol mijn oren en mijn hals en fluisterend hoeveel hij van mij houd. Onze temperaturen stijgen van opwinding en het warme water.

In het restaurant wacht een vier gangen diner op ons en we kleden ons aan. Manlief een strak zwart pak, roze overhemd van de laatste mode en glimmende nieuwe schoenen. Ik heb voor deze gelegenheid een zwart jurkje aan met dunne bandjes en een v-hals. Een simpele ketting van zwarte edelstenen hangt tussen mijn borsten en nylons met naad en stiletto hakken maken het geheel af. Door de garant worden we naar onze tafel gebracht. Trots loop in naast manlief. De eerste gang is een zelfgemaakt boerenpaté met cranberry saus met warm geroosterd brood. We drinken witte wijn en keuvelen wat. Licht gebonden asperge soep is de tweede gang en onze glazen worden goed in de gaten gehouden. De spanning stijgt of van de wijn of het naderende hoofdgerecht. Ik voel me licht in mijn hoofd maar ik ben volmaakt gelukkig. Ik zie alleen ons tweetjes, ga volledig in ons op. Ik hoor muziek op de achtergrond en het geeft daardoor een ontspannen en gemoedelijke sfeer. Gevoelens van verliefdheid overspoelt me, volledige adoratie en sensatie zindert door mijn lijf. Manlief staat op. Hij knielt naast me en kijk me diep in de ogen aan met een glimlach op zijn gezicht. Teder pakt hij mijn hand en in de zaal verstommen de gesprekken. Iedereen staat stil in afwachting wat er gaat gebeuren. De ober balanseerd met een dienblad met glazen en een andere ober zet zachtjes het hoofdgerecht bij ons op tafel. Ik zie niets van dat alles. Mijn ogen zijn gefocust op manlief. Mijn hart bonkt en slaat over. Eindelijk is het dan zover. Zo lang heb ik er op gewacht op mijn prins, mijn alles. Eindelijk wordt mijn grootste wens vervuld. Hij pakt het doosje uit zijn zak en maakt het open. Verwachtingsvol kijk hij me aan en vraagt of ik …….

Met een klap wordt ik wakker. Volledig gedesoriënteerd. Ik kijk naar mijn hand, maar zie geen ring. Het was een droom. Levensecht, maar een droom. Ik ruik de rozeblaadjes en voel me licht in mijn hoofd. Het was maar een droom.

3 opmerkingen:

  1. Nou nou. Ik ben net al opgestaan met de zonnegroet maar dit verhaal kan er best nog achteraan. Veel plezier vandaag

    Rob

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ... gelukkig hebben we onze dromen nog...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En zo ontstaan de teksten op papier. Mooi hoor! :-)

    BeantwoordenVerwijderen