Opruimen

Soms moet er eerst iets gebeuren om het voor elkaar te krijgen. Niet dat ik een rommelkont ben, maar zoals in het eerste hoofdstuk energie is een opgeruimt huis een opgeruimd hoofd. En dat geeft energie.

In mijn gedachten wilde ik de zolder gaan aanpakken maar zag er enorm tegenop. Zoveel rommel, troepjes, bewaar dingen, boeken, koffers, speelgoed enz enz.
En om het alleen aan te pakken daar was de klus te groot voor. Ik een vriendin gevraagd of ze mij wilde helpen. Tuurlijk, zei ze, doen we effe. Ja, effe??? Ze had de puinhoop nog niet gezien.

Vandaag stond ze om 10 uur op de stoep. Ik was nog niet eens wakker! Eerst maar even een bakkie leut gedronken. Even bijkomen van de slaap. Zij rende al naar boven en ging aan de slag. Ik de hondjes even doen, eten geven en lekker even naar buiten en volgde haar daarna naar boven. Nou, die had de vaart erin. Ik schaamde me diep, wat een ongelooflijke bende was het. Niet vies, maar zo ontzettend veel troep. Niet naar kijken riep ze, komt allemaal goed.

Na een uur uitruimen, verplaatsen, kasten uit elkaar halen, was het tijd voor een bakkie. Even rustig op ons gat zitten. We passen goed bij elkaar en kunnen prima samen werken. Tussendoor kletsen we wat, de jongste komt nog even langs en helpt gelijk geweldig mee. Na de tweede koffie pauze is het tijd om alles weer in te ruimen. Weggooien wat weg kan en alles in kasten en laden. Netjes opgeruimd. En het reslutaat mag er zijn. Een prachtige speelzolder met TV en x-box, surround set en videorecorder. Boeken bij de boeken, spelletjes bij de spelletjes. 2 kasten voor mijn kleding (die ik nog moet gaan passen en opruimen). Het is overzichtelijk en opgeruimd. Om 3 uur zijn we klaar en bekaf.

Wat Gretchen Rubin als voornemen (rommel opruimen) in het eerste hoofdstuk schrijft hou ik ook maar aan. Ik begin van boven naar beneden. Van zolder tot de kelder en dan de schuur en tuin. Het moeilijkste is om het vol te houden, maar ik zet door. Het geeft een fantastische gevoel om zo'n klus te doen. Geeft het energie? Op dit moment heeft het mij veel energie gekost, maar ook energie gegeven. Een prachtig resultaat.

Meid, dank je wel voor het geweldige resultaat dat we samen hebben bereikt. We mogen trots op ons zelf zijn.

Brusseltje

De eerste stap

Sinds 3 weken ben ik begonnen met hardlopen. Ik heb altijd gedacht dat harlopen helemaal niets voor mij was. Ik heb tennis gedaan (en les gehad), aqua joggen, airobics, de sportschool 3x. Soms en dagje met vriendin of zus lekker paardrijden in de bossen of de duinen, maar hardlopen? Nee. Tot een goeie vriendin weer wilde gaan hardlopen. Een cursus voor beginners, 12x een uur met als doel de IJsselstein loop van 5 kiliometer. Nou ja, ik moet toch iets aan sport doen. Liever doe ik iets binnen, maar ja, nu de zomer er aan gaat komen is het misschien nog niet zo gek. We besluiten ons op te geven. Op een holletje nog even broek en shirt gekocht. Jeetje, wat een geld. Maar als ik het doe dan ook goed.

De eerste keer was koud en donker op de baan. Na wat opwarm oefeningen, hardlopen. 2 min. Mijn tong hing op mijn schoenen. Is dit fun? Daar moest ik nog even over nadenken. En die IJsselloop zag ik echt niet zitten.

In Het Geluk Project Is het eerste hoofdstuk: Vitaliteit. Je energie oppeppen. Nou, ik was al begonnen. Top. "Uit onderzoek toont aan dat het je energie geeft als je gelukkig bent, terwijl het als je energie hebt tegelijkertijd gemakkelijker voor je is om allerlei activiteiten te ondernemen, die je op hun beurt weer gelukkig maakt. Ook je zelfwaardering neemt toe als je je energieker voelt."

Eerst was ik niet te porren en zag er tegenop om naar buiten te gaan, maar gisteren had ik voor het eerst het gevoel (en dat in de 3de week) dat ik er eigenlijk wel zin in had. Het was niet zo koud als vorige week (we hadden ons te koud gekleed begrepen we na een korte uitleg waarom kleding zo belangrijk is) nu was het heerlijk om te lopen. En het ging prima. Nu toch ook thuis maar verder oefenen, want dat was er tot nu toe maar niet van gekomen. En als de IJsselloop in het verschiet ligt, moeten we zelf thuis ook aan de bak.

Vandaag een goed jack, t-shirt met lange mouwen en een bodywarmer gekocht. Het is geen merk kleding, maar wat geeft het. Mij geeft het al een goed gevoel dat ik goed voorbereid ben. Mijn eerste stap is reeds gezet en ik ben er trots op. Het geeft mij energie, bouw conditie op, kom in contact met andere mensen en het goed voor mij!!

Wat een geluk met zo'n vriendin. Dank je wel.

brusseltje

De eerste keer

En eindelijk is het dan zo ver. Ik heb een eigen blog. Na wat gepuzzeld te hebben staan de eerste letter op het web. Ik ben dan niet z'n schrijver, maar zeker de moeite waard om het te proberen. Maar waar gaan we het nu dan over hebben? Mijn leven, kids, werk, politiek?

In Mind Magazine zat een bijlage "het geluk project" van Gretchen Rubin. Na dit boekje te hebben gelezen, moest en zou ik dat boek kopen. Ik had wat tijd over op het station en rende direct naar de boekwinkel. De fleurige kaft deed mij al glimlachen. Helemaal mijn kleuren. Ik kon niet wachten tot ik thuis was om het te gaan lezen. Maar nee, even wachten. Eerst mijn andere afspraak afmaken en dan lekker thuis op de bank met een bakkie leut erbij.

Een gelukkiger leven binnen 12 maanden? Dat moest ik gaan lezen. Ik was natuurlijk al best gelukkig. Deed leuke dingen met vriendinnen, sauna, lezen, vacantie, wandelen, hardlopen, theater en nog veel meer waar ik best tevreden over was. Maar als je de titel zo leest, kon het dus nog beter. Het liefst NU. Ik ben een dame vol ongeduld, dus die 12 maanden zouden best eens goed voor mij zijn. Zoals het bekende spreekwoord "hardlopers zijn doodlopers". Dus ga ik eens rustig beginnen met mijn eerste hoofdstuk. Ik heb al begrepen dat er wel wat werk verzet gaat worden, lijstjes maken, opruimen, time management, sporten enz enz. Dus dit jaar gaat het gebeuren. Ja en ik zal er aan moeten geloven om het vol te houden.

Maar volhouden is soms erg lastig. Je bent druk met werk, huishouden, kinderen, scholen, sporten, afspraken met familie, verjaardagen en feestjes en dan nog te bedenken dat er ergens nog ruimte is voor spontaan dingen doen. Bij mij niet hoor. Time-management zou in dit huishouden prima van pas komen.

Maar zijn er niet meer mensen die hetzelfde willen als ik? Natuurlijk wel, maar waar vind je die? De vele die ik heb gevraagd zijn gelukkig. Alles gaat prima. Maar vraag ik dan: wil je niet nog gelukkiger zijn of worden? Daar hebben ze meestal nog niet over nagedacht. Ja, dat willen ze wel, maar hoe doe je dat dan? Ik heb ook geen idee, maar daar ga ik wel achter komen.

Dit jaar ga ik net als Gretchen het roer omgooien. Ik ga alles in het werk stellen om in maart 2011 te kunnen zeggen: ik ben gelukkiger. Ik ga haar boek gebruiken om mijn leven gelukkiger te maken.

In mijn blog zal ik mijn nieuwe leven gaan beschrijven, en hoop andere bloggers te inspireren om net als ik nog gelukkiger te worden. Niet dat je nu ongelukkig bent, maar meer geluk krijgen dan je nu al hebt. Zou dat niet fantastisch zijn?

In iedergeval is hier mijn eerste idee voor jou: Koop het boek "het geluk project"van Gretchen Rubin.