Toewijding, een nieuw boek geschreven door Elizabeth Gilbert, auteur van Eten, bidden en beminnen. Een prachtig boek dat verfilmd is met in de hoofdrol Julia Roberts en binnenkort uitkomt. Een film die ik zeker wil zien.
Toewijding is het vervolg op een persoonlijke en spirituele reis van Elizabeth van 9 maanden en uiteindelijk in Bali terecht komt. Daar ontmoet ze de man waarmee ze haar leven mee wil delen. Ze besluiten zich te vestigen in Amerika maar daar aangekomen, wordt haar partner gearresteerd en het land uitgezet. De enige oplossing is om te trouwen, iets waar ze beide voor terug deinzen, gezien hun eerdere dramatische scheidingen.
De charme van het boek is de zoektocht over het huwelijk. Welke gebruiken in verschillende landen, wetten en regels, kerk en maatschappij en de geschiedenis van de oorsprong van het instituut huwelijk. Feminisme, homo huwelijk en bruidsmeisjes komen voorbij. Zo treffend en eerlijk geschreven, wat weer tot nadenken aanzet.
Voor mij was het een verrassing waar het over zou gaan. Ik had zeker niet verwacht hoeveel ik hiervan zou leren. Als klein meisje droomde ik al van trouwen. Mooie witte jurk met lange sleep, prachtig boeket in mijn handen en de schitterende ketting van mijn oma om mijn hals. Ik zie mijn vader me naar het altaar brengen, waar mijn toekomstige echtgenoot mij stralend aankijkt. Genodigden prachtig gekleed en een feest tot in de kleine uurtjes. Nou dat was het wel z'n beetje.
Helaas en verdietig is mijn droom niet uitgekomen. Ik heb 2x samengewoond (dus niet officieel getrouwd en dus niet gescheiden)en beide keren hoopte ik eens voor het altaar te staan. Het gaat verder dan lief en leed delen. Het is voor mij een diepe, intense behoefte. Iets wat ik niet kan omschrijven. Het is een oergevoel. Het is niet alleen je uitverkoren voelen of de verstrengeling van compleet zijn tot zorgzaamheid en verbondenheid. Vrijheid en veiligheid, gesprekken en geintjes, hard werken en relaxen. Samen zijn en samen voelen, ook al doet ieder zijn eigen ding. Vertrouwen, zekerheid en eerlijkheid, doordrongen in al je cellen van je lichaam en in de ziel.
Wat me het meeste raakte in het boek en duidelijkheid geeft in mijn ervaring (zeker de laatste) is het hoofdstuk "hoe is het gebeurd", het gevaar van onschuldige vrienschap. Ik zal niet in detail treden, maar vanaf toen was de verbondenheid weg. De veiligheid werdt aangetast en je bent ontredderd en in alle pogingen te blijven drijven op de woeste golven van je bestaan, zak je weg in een zwarte pijlloze diepte. Argwanend, jaloezie en diepe teleurstelling is het gevolg.
Dit boek sterkt mij in mijn overtuiging dat een huwelijk meer is dan een boterbriefje en voor mij meer inhoud dan het voor andere zal zijn. Ik geloof in de kracht die het geeft, voor jezelf, je partner en de buitenwereld.
Dit boek geeft me weer kracht om te geloven in mijn dromen, mijn waarde en zelfrespect. De kracht om te geloven in de liefde die ik te geven heb. De kracht dat ik ook recht heb om mijn mening en die durf te uiten. Recht heb om mijn leven vorm te geven zoals ik denk dat het goed is voor mij. Recht om gehoord te worden en fouten te maken. Vertrouwd, geliefd en bemind te worden door diegene waarmee ik mij verbind.
Een boek dat ik zeker kan aanraden en voor mij weer een stapje hoger in het avontuur dat "leven" heet.
